#Rolnictwo #Bezpieczeństwo żywności #Zakazy eksportu #Globalne dostawy żywności #Ceny żywności #Ekonomia rolnictwa #ImportZależność #DevelopingNations #FoodDiplomacy
Dziewiętnaście krajów przedłużyło swoje zakazy eksportu żywności do grudnia 2023 r., powodując gwałtowny wzrost cen żywności w Bangladeszu i skutki w całym światowym łańcuchu dostaw żywności. W tym artykule zbadano wpływ tych zakazów eksportu na rolników, agronomów, inżynierów rolnictwa, właścicieli gospodarstw rolnych i naukowców zajmujących się rolnictwem.
Zaskakującym wydarzeniem, które wywołało falę uderzeniową w światowym krajobrazie rolniczym, dziewiętnaście krajów wspólnie zdecydowało o przedłużeniu zakazu eksportu 25 podstawowych produktów spożywczych do grudnia 2023 r. To bezprecedensowe posunięcie doprowadziło do gwałtownego wzrostu cen żywności w krajach takich jak Bangladeszu i zakłócił starannie utkaną strukturę światowego łańcucha dostaw żywności. W tym artykule zagłębimy się w najnowsze dane i spostrzeżenia dotyczące tego zagadnienia, rzucając światło na wyzwania i możliwości, jakie stwarza ono dla rolników, agronomów, inżynierów rolnictwa, właścicieli gospodarstw rolnych i naukowców pracujących w rolnictwie.
Wpływ na Bangladesz:
Bangladesz, kraj w dużym stopniu uzależniony od importu żywności, mocno odczuł te ograniczenia eksportowe. Ceny podstawowych artykułów spożywczych, takich jak cebula, imbir, czosnek, chilli, kminek, pomidory, marchew i przyprawy, gwałtownie wzrosły. Falujący efekt tych rosnących cen wywołał poważne obawy o bezpieczeństwo żywnościowe w kraju.
Według danych Bangladeszu Bank kraj importuje szeroką gamę produktów spożywczych, w tym ryż, pszenicę, przyprawy, olej jadalny, nasiona oleiste, rośliny strączkowe, cukier oraz nabiał i przetwory mleczne. Sekretarz ds. żywności Ismiel Hossain podkreślił, że takie ograniczenia zawsze mają skutek, co skłoniło rząd do zbadania alternatywnych źródeł importu niezbędnych produktów spożywczych. Dodatkowo trwają rozmowy z rządem Indii, aby złagodzić skutki tych zakazów.
Globalny łańcuch dostaw żywności:
Konsekwencje tych zakazów eksportu nie ograniczają się tylko do Bangladeszu. Globalny łańcuch dostaw żywności został poważnie dotknięty, a kraje rozwijające się odczuły największy ciężar zakłóceń. Kraje takie jak Indie, Rosja, Maroko i Argentyna, które są kluczowymi źródłami podstawowych towarów, wprowadziły zakazy eksportu i podatki, co doprowadziło do gwałtownej eskalacji światowych cen żywności.
Przykładowo Indie nałożyły zakaz wywozu ryżu łamanego, ryżu innego niż basmati, pszenicy, mąki pszennej, kaszy manny i maidy w 2022 r., który będzie obowiązywał do 31 grudnia. Dodatkowo wprowadzono 40-proc. cło wywozowe na cebulę, dalsze obciążenie światowego rynku żywności.
Złożone zależności i konsekwencje:
Uzależnienie Bangladeszu od importu sześciu głównych produktów, w tym ryżu, pszenicy, cukru, cebuli, imbiru i czosnku, zmusiło kraj do starania się o roczny kontyngent importowy z Indii w celu zapewnienia bezpieczeństwa żywnościowego. Jednakże zmieniający się krajobraz przepisów eksportowych stworzył złożoną sieć zależności i konsekwencji.
Ekonomista ds. rolnictwa, prof. ASM Golam Hafiz, wyraził zaniepokojenie faktem, że ograniczenia te zagrażają bezpieczeństwu żywnościowemu wielu krajów, zwłaszcza krajów rozwijających się. Zauważył, że kiedy kraje eksportujące wprowadziły zakazy, inne kraje zmieniły kierunki importu, zwiększając popyt na te produkty i podnosząc ceny.
Globalne zjawisko:
Zakazy eksportu nie zostały ograniczone do kilku krajów. Narody na całym świecie nałożyły ograniczenia na różne produkty spożywcze. Rosja, Algieria, Maroko, Tunezja, Afganistan, Azerbejdżan, Argentyna, Białoruś, Burkina Faso, Kamerun, Kosowo, Kuwejt, Liban i Turcja podjęły działania mające na celu ograniczenie lub opodatkowanie eksportu żywności, od zbóż i mięsa po warzywa i owoce.
Ścieżka do przodu:
Ekonomista ds. rolnictwa dr Jahangir Alam Khan podkreślił chaos wywołany na światowym rynku żywności w wyniku tych ograniczeń importowych, wpływających przede wszystkim na bezpieczeństwo żywnościowe krajów rozwijających się. Twierdził, że kraje rozwijające się powinny nadać priorytet dyplomacji żywnościowej, aby zabezpieczyć swoje podstawowe dostawy z pożądanych krajów produkujących żywność.
Podsumowując, światowe zakazy eksportu żywności wywołały falę uderzeniową w świecie rolnictwa, co ma dalekosiężne konsekwencje zarówno dla krajów rozwiniętych, jak i rozwijających się. Zainteresowane strony z sektora rolnictwa muszą ściśle monitorować ten rozwój sytuacji, angażować się w wysiłki dyplomatyczne i poszukiwać innowacyjnych rozwiązań zapewniających bezpieczeństwo żywnościowe w tym szybko zmieniającym się krajobrazie.