Agronomowie Instytutu Naukowo-Badawczego Rolnictwa Krymu tworzą nowe rodzaje cebuli jałtańskiej. Naukowcy kontynuują wieloletnie prace nad doborem roślin warzywnych. Cebulę jałtańską uprawia się w szklarniach Instytutu Badawczego Rolnictwa. Tutaj krzyżuje się ze słodką cebulą włoską i stawropolską oraz półwyspem pod Moskwą. Sadzonki rosną na 500 metrach kwadratowych. Pracują tu również z innymi uprawami rolnymi: papryką, bakłażanem i pomidorami. Ale teraz agronomowie zwracają szczególną uwagę na wizytówkę krymskiej mapy gastronomicznej.
„Teraz trwa nawożenie i regularne podlewanie. A w wieku 5-7 miesięcy sadzimy na otwartym terenie. Wcześniej przez tydzień hartujemy sadzonki. Gdzieś w drugiej dekadzie maja sadzimy go w ziemi”.
Istnieją dwie wersje wyglądu cebuli jałtańskiej na półwyspie. Pierwsza mówi, że marki dodały go również do żywności. Świadczą o tym żarówki znalezione na terenie Chersonez podczas wykopalisk. Druga wersja mówi, że owoce zostały przywiezione z wyspy Madera do Nikitskiego Ogrodu Botanicznego. Wcześniej był uważany za pokarm bogatych ludzi, był poszukiwany i dlatego rozprzestrzenił się z kurortu półwyspu. Cebula jałtańska – kształt płaski. Początkowo miał kolor różowy, który w końcu zmienił się na fioletowy. Specyfiką uprawy tej rośliny jest to, że specjaliści muszą robić wszystko ręcznie. Jednocześnie cebula jałtańska jest inna w każdej dzielnicy Krymu.
„Lepiej będzie w strefach podgórskich, takich jak nasza. A tutaj, w strefie stepowej, na przykład w strefie Dzhankoy, będzie ostrzej. Czemu? Ponieważ temperatura gleby jest tam wyższa. A to zależy od ilości podlewania. Zrobiłam pięć podlewania – będzie ostra cebula. Wykonane dwanaście – słodkie.”